piątek, 1 lutego 2013
Zmęczenie
Wszyscy mówią „będzie dobrze”. Okropne jest życie ze świadomością, że jest źle ale…….. dobrze będzie! Tylko nasuwa się pytanie - kiedy? Przecież stoję w kolejce! Grzecznie czekam, znoszę wszystko!
Obiecałam sobie, że nie będą się żalić, marudzić, przynajmniej tu, na blogu. Że będę uśmiechnięta i znajdę pozytyw we wszystkim, gdzie się da. Ale zaczyna brakować mi sił. Zwyczajnie. Tak po prostu.
Nie chce myśleć o chorobie. Nie chce myśleć o wynikach. Bo ile można? To jest chyba zmęczenie...
Miłego wieczorku
Monia
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
A ja myślę, że dawanie sobie prawa do smutku, do użalania się nad sobą, jest bardzo zdrowe i bardzo potrzebne. Nie można być silnym całym czas i za wszelką cenę, bo to nie jest normalne. Nie można też myśleć, że jak się pozwoli sobie na chwilę słabości, to przegra się walkę. Znam takich co wygrali, chociaż było ciężko, chociaż wątpili i mieli bardzo złe i smutne chwile. Wygrali! Smuć się i płacz skoro jest Ci źle, a jutro będzie Ci łatwiej, z nowymi siłami stanąć znowu do walki.
OdpowiedzUsuń